یکی از آیا تی که به حجاب وعفاف اشاره دارد وکمتر به آن پرداخته شده آیه22سوره ی اعراف است
فَدَلاَّهُما بِغُرُورٍ فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما وَ طَفِقا یَخْصِفانِ عَلَیْهِما مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَ ناداهُما رَبُّهُما أَ لَمْ أَنْهَکُما عَنْ تِلْکُمَا الشَّجَرَةِ وَ أَقُلْ لَکُما إِنَّ الشَّیْطانَ لَکُما عَدُوٌّ مُبِینٌ
ترجمه مکارم: و به این ترتیب، آنها را با فریب (از مقامشان) فرودآورد. و هنگامى که از آن درخت چشیدند، اندامشان [عورتشان] بر آنها آشکار شد و شروع کردند به قرار دادن برگهاى (درختان) بهشتى بر خود، تا آن را بپوشانند. و پروردگارشان آنها را نداد داد که: «آیا شما را از آن درخت نهى نکردم؟! و نگفتم که شیطان براى شما دشمن آشکارى است؟
در تفسیر آسان چنین آمده است : از کلمه (ذاقَا) معلوم میگردد: آدم و حواء یک مختصرى از آن درخت ممنوعه چشیدند. و دیگر اینکه از کلمه بَدَتْ) کاملا واضح میشود: حضرت آدم و حواء لباس بتن داشتند و عورت آنان بوسیله آن لباس مستور بوده است. و چون کشف عورت ولو اینکه کسى هم نزد انسان نباشد باز هم نامطلوب است لذا حضرت آدم و حواء که به لباس دیگرى دسترسى نداشتند عورت خود را بوسیله برگ درخت بهشتى مستور کردند1
تفسیر نمونه چنین بیان می کند که: همین که آدم و همسرش از آن درخت ممنوع چشیدند، بلافاصله لباسهایشان از تنشان فرو ریخت و اندامشان آشکار گشت" (فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما از جمله بالا به خوبى استفاده مىشود که به مجرد چشیدن از میوه درخت ممنوع، این عاقبت شوم به سراغ آنها آمد، و در حقیقت از لباس بهشتى که لباس کرامت و احترام خدا بود برهنه شدنداز این آیه به خوبى استفاده مىشود که آنها قبل از ارتکاب این خلاف، برهنه نبودند بلکه پوششى داشتند که در قرآن، نامى از چگونگى این پوشش برده نشده است، اما هر چه بوده است، نشانهاى براى شخصیت آدم و حوا و احترام آنها محسوب مىشده که با نافرمانى از اندامشان فرو ریخته است2
آیت الله قرائتی در تفسیر نور به نکات دقیقی اشاره دارند :1 برهنگى، نوعى کیفر الهى است، (نه نشانهى کمال و تمدّن). «فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما2 گاهى سقوط گام به گام است ابتدا ایجاد فکر انحرافى، «فَدَلَّاهُما بِغُرُورٍ» سپس انجام منهیّات و خوردن چیزهاى ممنوع، «فَلَمَّا ذاقَا الشَّجَرَةَ» و آن گاه سقوط و برهنگى. «بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما» 3 توجّه نکردن به ارشادات الهى و خوردن غذاى منع شده، زمینهى برهنگى است. «ذاقَا» ... «بَدَتْ لَهُما سَوْآتُهُما» 4 زشتى برهنگى و کرامت پوشش، جزو فطرت انسان است. «وَ طَفِقا یَخْصِفانِ» 5 پوشش ارزش است، گرچه با سادهترین وسیله باشد. «وَرَقِ الْجَنَّةِ»3
1. تفسیر آسان،نجفی ,ج5ص176
2. تفسیرنمونه,مکارم , ج6ص117
3. تفسیرنور,قرائتی ,ج4ص41
